De laatste loodjes

Nog 12 dagen, dat is minder dan 2 weken, en dan kan ik mijn tanden weer fijn in een broodje hagelslag zetten, door de tuin lopen zonder bang te hoeven zijn voor spinnen en slangen en iedereen die ik gemist heb weer een dikke knuffel geven :)

Pierre is inmiddels al onderweg naar huis, ik heb hem gisteravond op het vliegtuig gezet en als het goed is zweeft ie nu ergens rond Dubai. Ikzelf ben vandaag weer met mijn gewone routine begonnen, wat elke ochtend begint met het mopperen op de kookaburra's omdat ze om half 5 beginnen te lawaaien op het dak.

Even een korte flashback nog op de afgelopen dagen, want ik heb wederom geen tijd gehad om een goed verhaal te schrijven. Afgelopen vrijdag zijn Pierre en ik op de fiets naar Fremantle gegaan, om de koala, slang en dingo te aanschouwen die daar elke week zijn. Het was er echter zo verschrikkelijk druk met kleine kinderen dat we onze blik van een afstand hebben geworpen, daarna hebben geluncht en de rest van de middag op het strand hebben gehangen.

Zaterdag heeft Pierre vooral gestudeerd en ik heb met Michael de auto ingepakt voor zondagochtend, gezien Pierre en ik nog een markt zouden doen. Nog snel wat dozen doorgespit en wat prijzen overlegd en daarna zoveel mogelijk zooi in de auto gepropt. Tegen half 5 zijn we met z'n drieën op de trein gestapt richting Subiaco Oval: gezellig naar de AFL wedstrijd tussen Fremantle en Essendon. We konden geen stoelen naast elkaar krijgen en het was het plan om na het eerste kwartier te kijken waar mensen niet waren komen opdagen, maar ons gelukt was dat de twee stoelen naast mij leeg bleven en we hebben dus de hele wedstrijd samen kunnen zitten. En wederom een victorie voor Fremantle, erg gaaf :)

Zondagochtend ging de wekken om 4 uur in de ochtend voor Pierre en mij. Markttijd! Snel een broodje weggegeten en hup met de volgeladen wagen naar de markt. Het was dit keer minder druk dan de andere marktdagen die ik heb meegemaakt, maar we hebben toch met z'n tweeën 670 dollar verdiend in 5 uur. Dat is toch wel lekker :) Ook de pannenenkoeken waarop we onszelf getrakteerd hebben waren dat ^^

Gisteren hebben we niet veel meer gedaan, Pierre heeft z'n koffer gepakt en we hebben de middag op het strand gelegen. Om 6 uur heb ik Pierre naar het vliegveld gereden en nog voor ik weer thuis was zat hij al bij de gate, alles heel soepel gegaan dus.

Vandaag heb ik een gewone werkdag hier, maar morgen is er weer wat nieuws. Op de markt kwam een man bij ons wat kopen met een pet op van de film waar Michael een kleine rol in heeft gespeeld een paar jaar terug. Ik sprak hem aan en hij zelf had spullen uitgeleend voor de productie aan de film en wilde wel graag met Michael in contact komen. Ik heb hun nummers uitgewisseld en nu blijkt hij een groot commercial bureau hier in Perth te hebben, en voor woensdag nog op zoek te zijn voor een model voor een vastgoedreclame hier. En jawel: ik mag het doen! Morgen om 5.15 in de haar en make-up en dan de dag zelf een stel vrolijke strandfoto's maken die een nieuw stuk land in het noorden van Perth moeten gaan verkopen. De foto's komen hier in de kranten/tijdschriften en op de website, dus ik ga proberen zoveel mogelijk ervan te verzamelen :)

Zo, dat was een heel lang verhaal, nu eerst ff ontbijten. Nog een paar verhalen tot de laatste! :)