Ongedierte en onwijs veel onweer

Gisteren was een topdag (uiteindelijk). Mijn vrije dag begon nogal suf: ik was chagrijnig omdat iemand mijn speciaal gemaakte pannenkoeken had opgegeten en ik had een stapel van 150 verlovingsfeestfoto's voor me liggen die allemaal stuk voor stuk bewerkt moesten worden. Dus zo gezegd zo gedaan, ik ben van vroeg in de ochtend tot ongeveer 2 uur in de middag bezig geweest maar het is gelukt. Ik ga er vandaag nog even de laatste hand aan leggen en dan kunnen ze de deur uit. Heb ik dat ook weer gehad.

Na deze lange ochtend beeldscherm-staren wilde ik eigenlijk even naar buiten, maar het goot hier de hemel uit (zoals het hier al bijna een week elke dag doet). Het weer is hier de laatste tijd echt een beetje van het padje af, en de Australiërs nog meer. Ik vind het zelf stiekem wel lekker om even wat regen te zien, want die gortdroge dagen zijn ook niet altijd even lekker. Enfin, ik heb uiteindelijk een stuk film gekeken en toen het eindelijk droog was ben ik toch nog maar even aan de wandel gegaan: even de benen strekken en gezien ik dacht dat ik niks tegen zou komen had ik mijn camera voor de verandering maar eens niet meegenomen. Dat was achteraf nogal sukkelig, omdat ik mijn eerste meeting met een dikke spin had! Hij zat rustig in een webje in een van de bomen in het park, maar gezien hij met poten en al groter was dan de palm van mijn hand was het toch behoorlijk schrikken. Alhoewel, na de eerste schrik ben je toch nieuwsgierig en heb ik geprobeerd er een foto van te maken met mijn telefoon, maar die kwaliteit is zo slecht dat ik voor jullie ook even een plaatje ervan gegoogled heb, zodat jullie een idee hebben van wat er naar mij terug staarde.

Na mijn spinnenavontuur ben ik terug naar huis gewandeld, heb me even opgefrist en ben daarna op pad gegaan naar Suzanne, waar ik samen met haar en Frida en Michael (kennis van Suzanne) met de boot naar de stad zijn gevaren om gezellig uit eten te gaan. Gezien het al de hele tijd zulk vreemd weer was waren er prachtige wolken in de lucht en alles was heel helder en de kleuren van de zonsondergang waren geweldig (zie foto's). We hebben gegeten in het liefdadigheidsrestaurant wat weer heel gezellig en lekker was. Na afloop zijn we weer de boot op gegaan en toen we net een stuk de rivier op waren zagen we achter ons een dikke onweersbui opkomen. Het was een prachtig en heel bijzonder gezicht om de bliksem achter de skyline te zien (ik was natuurlijk weer zo'n olifant om mijn camera niet mee te nemen, gezien we 'slechts uit eten gingen') maar het zag eruit als in de documentaires van de Discovery Channel. Soms schoten er wel 5 of 6 gevorkte flitsen achter de wolkenkrabbers, dan pas merk je hoe krachtig en verwoestend de natuur kan zijn. We zijn voor de storm uit gevaren en konden rustig aanleggen en hebben toen vanaf de kant nog wat meer van het onweer genoten. Toen Suzanne en ik naar de auto liepen klonk er een harde knal en viel in het blok waar wij liepen de stroom uit, dus het was in een klap pikdonker. Gelukkig was er nog steeds een hoop bliksem waardoor we nog steeds goed konden zien. Het was een super avontuur, ik heb thuis vanuit de achtertuin nog een aantal foto's van de bliksem weten te nemen zodat jullie een idee krijgen hoe intens het was de afgelopen avond.

Gezien een hoop fotos op Iphones van anderen staan komen deze pas in de loop van de week online, maar ik stuur jullie een berichtje als het zo ver is :)

En ik beloof plechtig bij al het volgende wat ik ga doen mijn camera mee te nemen. Dus ook vanavond, want dan ga ik naar Les Misérables in het theater! :) Whoehoe :)