Varkens, vloerbedekkingen en vakantieperikelen

Even een korte update van gisteren en vandaag, want er is weer een hoop te vertellen. Gisteren ben ik met Grace en Suzanne naar een heus oud theater geweest (het roze gebouw waar ik een dag ervoor onbewust een foto van heb gemaakt). En wel naar een Peppa Pig voorstelling. Voor degene die niet weet wie Peppa Pig is: het is een kinder-cartoon met een knalroze varkentje in de hoofdrol met veel educatief verantwoorde afleveringen (zie foto). Het theater bracht 'Peppa Pig Live', waarbij wij dachten een voorstelling te gaan zien met acteurs verkleed in de grote varkenskostuums (soort van Sesamstraat). Dat viel helaas nogal tegen, de varkenspoppen waren niet groter dan een gewone handpop, dus het was niet zo indrukwekkend als we gedacht hadden. Maar, desalniettemin was het best een leuk verhaal en was het in ieder geval leuk om het theater ook eens van binnen te hebben gezien.

Over naar het vloerbedekking gedeelte van mijn dag. Die avond waren we allemaal nogal gaar en hadden het een beetje gehad met kinderen (vooral als je er met 100+ schreeuwend en huilend en zeurend in een vol theater hebt gezeten). We hebben gezellig met z'n allen (Kirk, Suzanne, Jackson, Elizabeth en ik) gegeten en we hadden zin om alsnog iets leuks te ondernemen. Dus besloten we om naar de film te gaan. En gezien Perth zo'n nieuwe stad is verwachtte ik natuurlijk een geweldig moderne bioscoop met alles erop en eraan. Ik kon er niet verder naast zitten. De stoelen waren hoogst oncomfortabel, de gangen waren verlaten en versleten, maar het absolute dieptepunt was de vloerbedekking. Ik heb er geen foto van kunnen nemen, maar het plaatje dat ik bij het verslag heb gevoegd komt redelijk in de buurt. Het was in 1 woord aftands. Echt oud. Maar, de film was goed, dus mijn aandacht was gelukkig niet de hele avond bij de vloer.

Verder was het vandaag het plan om het weekend weer in het zuiden te gaan spenderen. Dus: de koffers gepakt, de auto volgeladen en de tank gevuld vol goede moed aan de reis begonnen. Maar onderweg bleek dat er toch nog een heleboel op het werk van Kirk moest gebeuren en dat het toch eigenlijk niet zo handig was om te gaan, dus zijn we uiteindelijk na een hoop gekibbel maar weer omgekeerd. Zo ver de ontspannen weekenddagen. Misschien doen we morgen nog een poging, maar ik ga er een beetje vanuit dat we gewoon thuis blijven. Volgend weekend weer een kans.